Çılgın babaanne: Doris Drucker

Okurlarının milyonlarca kişi olduğunu düşünürsek, bu okurların içinde dünyanın en büyük yönetim otoritesi kabul edilen Peter Drucker'ı salonda dinleme şansına sahip olanlar azdır.

Bu salonların değişmez son sıra katılımcılarından biri, Peter Drucker'ın karısı Doris Drucker olmuştur. Bayan Drucker, en son sırada oturur ve Peter Drucker'ın sesi, bazen düşer ve son sıraya kadar gelmez ise "Lütfen, biraz daha yüksek sesle, duyulmuyor." diye seslenir. Kocasının ihtiyacından yola çıkan 80 yaşındaki Drucker, 1990'ların ortasında, kendisi seksen yaşını geçtikten sonra bir şirket kurmaya karar verir. Bu şirket, konuşmacılara seslerinin düzeyi hakkında görsel geri bildirim verecek bir cihaz geliştirecek ve satacaktır. Ona göre 80 yaşında bir iş kurmanın, başka bir yaşta iş kurmaktan farkı yok. Bu konudaki ön şartlar, hâlâ yaşıyor olmanız, fiziksel ve zihinsel sağlığınızın yerinde olmasıdır. İnsana her dönemde enerji veren şeylerin başında bir şeyle uğraşmak gelir. Özellikle zihinsel performans, bildiğim kadarıyla bir çan eğrisi çizmiyor; beyin çalıştıkça performans olarak yukarı doğru bir trend çiziyor. Bu yazının konusu olan Doris Drucker'ın kocası Peter Drucker'dan, Mimar Sinan'dan Verdi'ye sayısız sanatçı, bilim adamı ve işadamı ileri yaşlarında kendi şaheserlerini vermişlerdir.

Doris Drucker, ürün fikrini oluşturmuştu; ancak sıra bunu tasarlamaya ve hayata geçirmeye gelmişti. Bunu yapabilecek insanları aramaya başladı. İlk görüştüğü danışman mühendisler, onu geri çevirdi. Bayan Drucker'in yorumuyla bu kadar yaşlı bir müşterileri olabileceğini düşünmüyorlardı. Eski bir iş arkadaşı, Doris Drucker'a 75 yaşında emekli bir mühendis olan Obie Obrien ile görüşmesini teklif etti. Rescue, California'da yaşayan Obrien ile birkaç defa görüşen Doris Drucker, onunla birlikte çalışabileceğine karar verdi ve RSQ isimli bir şirket kurdular. Doris Drucker'ın torunlarından biri, şirket için bilgisayarda bir logo tasarladı. Obrien, prototipler yaptı ve bu prototipleri potansiyel kullanıcılara gösterdiler. Onlardan gelen geribildirimlerle üründe iyileştirmeler yapıldı. Bu iyileştirmeler tamamen işlevsel bir ürün elde edinceye kadar sürdü.

Oldukça ilkel sayılabilecek prototipler, ürün hazır olduğu zaman sipariş verecek müşteriler bulmalarına imkân verdi. Ancak ev yapımı bu prototip aşamasından, seri üretime aşamasına geçmeliydiler. Seri üretim için kendilerinden başka çalışacak kimse yoktu. Doris Drucker, kutuyu bir kuruluşa yaptırabileceklerini, diğer bir kuruluşa da montajı yaptırabileceklerini düşündü. Obie ve genç bir elektronik tasarım uzmanı, 70-80 maddelik bir malzeme listesi çıkardı. Doris, bu listeleri alarak elektronik malzeme satıcılarına gitmeye başladı. Büyük üreticilere başvurmuyordu. Çünkü büyük üreticiler, binlik partiler halinde satıyorlardı. Doris, gittiği elektronik malzeme satıcılarında tozlu kutulardan kondansatörler, dirençler, diyotlar, jaklar ve fişleri bulmaya çalışıyordu. Sonunda yeni ürünün üretilmesini başardı. Ancak ürünün müşterisi konuşmacı ve eğitimcilerden çok daha çok duyma kayıplı insanların tedavisiyle uğraşan kurumlar oldu. Halihazırda çalışmalarına başarıyla devam eden bir şirketi var. 80'li yaşlarında bir insan ileri teknoloji işleri yapan bir şirket kuruyorsa, siz kim bilir neler yapabilirsiniz?

melih arat - zaman