Erenlerin Bağından

Yıllar yarlardan yarlar yıllardan vefasız...Kara baht, bir kasırga gibi.Bu ne baş döndürücü iş? Geceler günleri, günler geceleri kovalıyor.Cefalar cefaları kolluyor, saçlarımızda aklar akları, anlamızda çizgiler çizgileri doğuruyor.Tevekkül güç, isyan vahin.Felek hiç rahmetmiyecek mi? Heyhat, aziz dost, onu döndüren kara bahtın kasırgası...

Bahçeler bozuldu.Yuvalar dağıldı, yollar silindi, cihan viran oldu, yaşlı gönül şimdi böyle diyor;herşeyi kendine eş görüyor.Buda batıl hislerden biri...Cihan ne vakit mamur idi? Bahçelerde ne vakit güller açtı? Ne vakit yuvalarda bülbüller öttü? Yollardan ne vakit yarlar geldi? Umduk, bekledik, düşündük.Hangi şey umduğumuza uygun düştü? Gördüğümüz düşündüğümüze benzedi mi? Gelenler beklediğimize değdi mi???

Yakup Kadri Karaosmanoğlu

Paylaşım İçin Teşekkürler Canım